De test
Over de vraag of mijn man Paul en ik nog een derde kindje wilden waren wij beiden vrij stellig: We sloten het absoluut niet uit dat we ooit voor gezinsuitbreiding zouden kiezen, maar in koor antwoordden wij op dat moment volmondig: ‘Nou, voorlopig niet!’ We zijn blij met de huidige situatie. Boyd en Julie die beiden lekker mobiel zijn, goed slapen en goed eten. Waar begin je aan als je juist net weer zo lekker alles op de rit hebt? Een vriendin van ons at bij ons en vertelde voor een derde baby te willen gaan, Paul en ik keken elkaar lacherig aan en reageerden dat we een hoop respect hadden voor haar, poeh een derde… Ik was inmiddels acht dagen over tijd, maar voelde al dagen dat het rommelde in mijn buik… Joh, dat duidt natuurlijk op een naderende menstruatie. Na tien dagen zei ik tussen neus en lippen door tegen mijn moeder dat ik toch tien dagen geleden mijn periode had moeten hebben, waarop mijn moeder meteen reageerde: “Nou tante Annie, dan zal ik maar een testje halen als ik jou was.” Niets vermoedend kocht ik het goedkoopste testje bij de drogist, met in mijn achterhoofd: “Ik test gewoon, dan is dat onzekere gevoel tenminste weg.” Net voordat mijn schoonzusje met haar zoontje bij mij zouden komen dacht ik nog snel even het testje erbij te pakken. “Ok, weliswaar geen ochtendurine, maar zwanger is zwanger”, dacht ik. Ik ging naar het toilet en legde de test weg en ging door met waar ik mee bezig was. Na enige tijd schrok ik en realiseerde ik mij dat ik de uitslag van de test nog moest aflezen… Ik zag het meteen, een dikke vette + . Een korte hevige paniek overviel mij en tranen schoten van schrik in mijn ogen. Dit wilden we nóg niet, niet nu… We hebben in huis niet eens de ruimte… Wat zal Paul ervan vinden… Paul was onderweg naar huis en ik wilde hem niet bellen terwijl hij in de auto zat. Straks rijdt hij de vangrail in als ik hem dit nieuws vertel. Toen ik hem binnen hoorde komen liet ik hem meteen de positieve zwangerschapstest zien. Hij keek me aan met grote ogen en nog een lichte vraag van ‘Wat heeft dit te betekenen’. Ik hoefde niets te zeggen en schoot misschien ietwat zenuwachtig in de lach. Ik zag een milde blik in zijn ogen en hij zei: ‘Het is dan niet gepland, maar schat, jij weet natuurlijk net zo goed als ik dat dit kleine wondertje weer net zo welkom is als Boyd en Julie. Maak je maar niet druk, voor alles is een oplossing.’ Oh wat houd ik toch van deze man. Direct kwam er een gevoel van vreugde over mij heen en voor het eerst realiseerde ik mij: “Wat gaaf, we gaan gewoon een derde baby krijgen!’
Voor de derde keer een wondertje in je buik
Een zwangerschap blijft iets speciaals, ook voor een derde keer. Misschien helemaal nu ik zeker weet dat dit de laatste keer zal zijn dat ik in verwachting ben. Als ‘pro’ (🙊) wist ik wat me te doen stond, dus belde ik Bonny van de verloskundige praktijk weer op: “Hi Bon, met Bo! Ja, ja het is weer zover.” Verder belde ik direct mijn lievelingskraamhulp Marjo op, ik weet dat je snel moet zijn, want er is een grote kans dat ze al volgeboekt is. En ook zij was helemaal enthousiast toen ik haar het nieuws vertelde!
