Blog
Tim raakt langzaamaan verslaafd aan Instagram en blogt nu voor Kids en Kurken
Je moet je even voorstellen dat je iemand kent die al maanden aan je hoofd zeurt dat je wat minder aan dat gedoe op Instagram moet doen omdat het echte leven zich daar ver buiten afspeelt. Die elke avond loopt te klieren omdat hij of zij geen aandacht van je krijgt omdat je net iets te vaak op het kleine scherm van je mobiele telefoon zit te staren waardoor je over een jaar of twintig geheid aan een bril moet. Je kan je voorstellen dat zo iemand het bloed onder je nagels vandaan haalt en dat het niet uit maakt hoelang je samen bent, je doet toch wel je eigen ding en je laat je door niemand gek maken.
Je zou nu verwachten dat ik hier mijn verdere beklag ga doen over die persoon, ware het niet dat ik die persoon was en mijn vrouw dus degene die daar gek van werd. Wat kon ik irritant zijn en ging dan zogenaamd op mijn huwelijke strepen staan zodat ze er uiteindelijk maar de telefoon bij neerlegde om lekker bij mij te komen zitten. Tevreden lag ik dan met een grote lach op de bank, vooral omdat ik het heerlijk vind als Nicole bij mij ligt. Uiteraard is dit allemaal wat sterker uitgelegd, dat begrijpen jullie zelf ook wel! Het is dan ook bedoeld om de openbaring die hieronder gaat volgen wat groter te maken. Een gevalletje van ‘met de billen bloot’ zodat ik die alvast gedaan heb en dus bij deze eigenlijk mijn excuses aanbied voor die maanden van het opwekken van irritatie bij mijn vrouw (Nicole, bij deze!).
Mannenvoetbal op zondagochtend (vrouwen lees dit; mannen jullie ook!)
Zondagochtend half negen. Er wordt op het keukenraam geklopt en ik hoor dat er fieten tegen de muur gegooid worden. Jan en Franky staan voor de deur. Nog even een bak koffie voordat we richting de club fietsen voor ons wekelijkse uitje. Terwijl we koffie drinken wordt de wedstrijd van vorige week besproken en worden natuurlijk de zoveelste paar nieuwe voetbalschoenen van Franky bewonderd. De vorige liepen toch niet zo lekker als hij dacht en ballen met buitenkant rechts eindigen toch niet waar hij ze in gedachten had. Jan heeft weer last van zijn rug en weet niet zeker of hij zal spelen. Over mijn kwaaltjes zal ik het maar helemaal niet hebben.
We hebben eigenlijk geen zin behalve Franky. Het is veel te vroeg en het weer is niet al te best, want het dreigt te gaan regenen. Gisteren toch weer te veel gedronken, want het was weer veel te gezellig. Het wordt spelen met een flinke kater. Om de ellende helemaal compleet te maken moeten we ook nog tegen De Blokkers. Niet het leukste team om tegen te spelen is nog zachtjes uitgedrukt. Maar waarom ga je dan als ruime 40-ers, 50-ers en zelfs een paar 60 plussers op zondag morgen vroeg een balletje trappen in het mooie West Friesland. Onze vrouwen vragen zich dat ook al jaren af, want heel veel wedstrijden worden er namelijk niet gewonnen. Dus waarom die wekelijkse zelfkastijding.
DE KLEEDKAMER
Dit moet ik toch even verduidelijken. Iedereen die ooit voor een voetbalwedstrijd een kleedkamer is in geweest kent de geur van zweetvoeten en nog veel erger die van scheenbeschermers. Die geur is niet te harden, trekt in je kleren en ruik je ‘s avonds bij het eten nog.