Redactie

Zondagochtend half negen. Er wordt op het keukenraam geklopt en ik hoor dat er fieten tegen de muur gegooid worden. Jan en Franky staan voor de deur. Nog even een bak koffie voordat we richting de club fietsen voor ons wekelijkse uitje. Terwijl we koffie drinken wordt de wedstrijd van vorige week besproken en worden natuurlijk de zoveelste paar nieuwe voetbalschoenen van Franky bewonderd. De vorige liepen toch niet zo lekker als hij dacht en ballen met buitenkant rechts eindigen toch niet waar hij ze in gedachten had. Jan heeft weer last van zijn rug en weet niet zeker of hij zal spelen. Over mijn kwaaltjes zal ik het maar helemaal niet hebben.

We hebben eigenlijk geen zin behalve Franky. Het is veel te vroeg en het weer is niet al te best, want het dreigt te gaan regenen. Gisteren toch weer te veel gedronken, want het was weer veel te gezellig. Het wordt spelen met een flinke kater. Om de ellende helemaal compleet te maken moeten we ook nog tegen De Blokkers. Niet het leukste team om tegen te spelen is nog zachtjes uitgedrukt. Maar waarom ga je dan als ruime 40-ers, 50-ers en zelfs een paar 60 plussers op zondag morgen vroeg een balletje trappen in het mooie West Friesland. Onze vrouwen vragen zich dat ook al jaren af, want heel veel wedstrijden worden er namelijk niet gewonnen. Dus waarom die wekelijkse zelfkastijding. 

DE KLEEDKAMER

Dit moet ik toch even verduidelijken. Iedereen die ooit voor een voetbalwedstrijd een kleedkamer is in geweest kent de geur van zweetvoeten en nog veel erger die van scheenbeschermers. Die geur is niet te harden, trekt in je kleren en ruik je ‘s avonds bij het eten nog.