Wat voor gevolgen heeft de anticonceptiepil eigenlijk op je dagelijks leven?
Wat voor een gevolgen heeft de anticonceptiepil op je dagelijks leven?
Geregeld kwam er een bericht op mijn tijdlijn voorbij dat er weer een blogger/mama is gestopt met het gebruiken van de pil. Als ik dan het bericht las, dan was ik eigenlijk erg sceptisch over alles wat er in stond.
Ja, je bent als pil gebruiker je echt wel bewust van alle bijwerkingen. Gewichtstoename, moodswings, en zelfs depressie. En zeker van die ene hele belangrijke: Trombose.
Maar zal dit ook allemaal voor mij gelden?
Ik heb zelfs een half jaar geleden overwogen om over te stappen op de prikpil, maar gezien die bijwerkingen en een grote kinderwens, wilde ik die niet gaan gebruiken, gezien de uitwerking erg lang is.
Toch maar gewoon die pil? Of zal ik stoppen. Want waarom slikte ik het ding nog? Om grip te hebben op je cyclus? Voor wie?
Tot eind vorig jaar de keus onverwachts een beetje voor mij werd gemaakt.
December 2018
Wanneer ik de huisarts bel voor een spoed recept van mijn pil, omdat ik vergeten ben dit op tijd te bestellen, krijg ik het bericht van de assistent dat de pil op dit moment niet leverbaar is. Ze zegt dat ik met de apotheek kan overleggen wat zij nog hebben liggen, maar mijn vaste merk microgynon, hebben ze op dat moment helemaal niet meer.
Helaas weet ik van mijn lichaam dat het niet goed reageert op een “huismerk” en neem ik een besluit dat ik liever niet doe, omdat ik weet dat mijn lijf erg veel moeite heeft om alle hormonen uit mijn lichaam te krijgen en mijn eigen natuurlijke, en vreselijk onregelmatige cyclus, weer een beetje normaal te krijgen. Of wat daar ook mee bedoeld wordt en de norm is van mijn biologie.
Ik stop!
Ik ben heel benieuwd wat het met mij gaat doen en of de pil echt van die nadelige gevolgen heeft voor mijn gemoedtoestand, gewicht etc.
Natuurlijk heb ik eerder alle leesvoer dat te vinden is gelezen. En besef ik mij dat de neerslachtige gevoelens en gedachten die ik soms had toch echt met dit vrouwelijke preparaat te maken kan hebben, en wil het dan toch ook echt met eigen ogen gaan geloven.
Als het dan toch niet anders kan ;).
5 maanden verder
Inmiddels zijn we het begin van mei benaderd, en kan ik je vertellen dat ik sinds het stoppen mijn menstruatie met smart aan het opwachten ben. Want waar blijft het?
Gezien mijn mama wens, wacht ik er met smart op, want dat zou betekenen dat ik nog steeds vruchtbaar ben. Maar dat ter zijde.
Want het stoppen heeft nog meer positieve “bijwerkingen”.
Het leven lijkt allemaal veel luchtiger dan het is. Niets weegt zwaar. Waar ik mij eerder altijd heel erg en heel lang druk over kon maken, lijkt minder erg.
Tuurlijk weet ik de ernst van sommigen dingen, maar soms kan je aan een situatie nou eenmaal niet heel veel veranderen en kan ik het nu loslaten. Je kunt dingen namelijk tot een bepaalde hoogte beïnvloeden. Kan dat niet? Dan niet.
Ik maak me er even druk om en laat het gaan.
Maar behalve dit, merk ik dat ik van mijn kinderen veel meer kan hebben. Waar ik vaak meteen vol gas ergens tegenin ging, waardoor het soms groter werd dan nodig (ja, ik weet het, mijn kids hebben het soms zwaar), blijft het nu zoals het zijn moet.
Waardoor zelfs Jaliyah mij enige tijd geleden vroeg wat ik met die andere, snel geïrriteerde mama had gedaan, en dat ze deze mama veel leuker en gezelliger vond.0_o
Wat heb je met die andere mama gedaan?
Pffff. Wat een uitspraak van een kindje van 7 jaar.
Was ik dan al die tijd zo een “Momster” geweest. En terrormam die het leven van haar kinderen onnodig zwaar maakte.
Blijkbaar trok ik een gezicht waardoor ze het ook weer nodig vond om te vertellen dat ze de oude mama wel lief vond, maar deze veel leuker is.
BAM. Reality check!
Ik voelde wel precies wat zij voelde. Want ik vind dat dus ook. Of nou ja, ik vind alles veel leuker.
Nee, niet het huishouden. Daar heb ik nog steeds een schurft hekel aan. Maar alles erom heen.
Ik kan serieus genieten van veel meer. Ik geniet meer.
En naast dat ik alles luchtiger opneem, is er daarnaast ook weer een keerzijde.
Onregelmatige cyclus
Ik viel af. Zo een 4 kg. Nooit de link gelegd dat die 4kg door de pil kwam, want het zette geleidelijk aan en niet in kort termijn.
Leuk die kilo’s lichter, maar daarentegen zit ik nog steeds te wachten tot oma taart komt brengen.
(vroeger noemde wij dat zo in onze vriendinnen clubje)
Dit was één van de redenen waarom ik weer aan de pil wilde. Grip hebben op mijn lijf. Of beter gezegd, grip hebben om mijn cyclus. Weten wanneer iets komt en gaat. Weten wat mij te wachten staat. Maar helaas. Ook dat heb ik nu los moeten laten. Ja, al wel 5 maanden lang. En ik vind dat dus wel vreselijk. De onzekerheid van wanneer.
Maaaaaaaar eerlijk, ik ben blij.
Geen rare hormonen die mij een naar gevoel kunnen geven of mij een vreselijke Momster maken die het leven van mijn youngsters terroriseert.
Want zeg nou zelf, iedereen wilt toch een mama zijn die overspoeld wordt met kusjes en knuffels, omdat je zo lief bent?!
En ja, dat wil zeggen dat we nu veel meer knuffelen met elkaar. En ja, we zijn veel leuker geworden samen, want ook van kleine dingen in het leven kan je genieten.
Ik ben heel benieuwd naar hoe jullie lezers hierover denken!
Schroom niet en laat een berichtje achter.
Liefs Rilana
