Eerst shock: het zijn er twee. Maar er komt een tweede shock…
“Misschien zit er niks in en denk ik alleen maar dat ik zwanger ben.”, zei ik nog tegen Matthijs in de wachtkamer. Het moment waar ik altijd zo naar verlangde. Hoe zou het zijn om je baby voor het eerst op een echo te zien? Wat ontzettend mooi begon, eindigde met mij in tranen en in volledige paniek. “Het zijn er twee”, vertelde de medewerker op de echoscopie afdeling. Naast me hoor ik op fluistertoon: “Ik wist het wel”. Ik raak ondertussen in paniek en Matthijs is naast me nog net niet feest aan het vieren. Vervolgens begint hij: “Ja, je HCG was ook wel erg hoog”. “Oh en is het verder getest?”, vraagt de echoscopie medewerker. “Nee, maar de test wees meteen op zwanger” , vertelt hij trots. Ze vertelde er nog bij dat ze geen derde kon zien. “GELUKKIG”, dacht ik nog. Vervolgens begin ik van alles te ratelen: “Ik wil er geen twee, ik kan er geen twee dragen, ik ben klein, we moeten verhuizen, we hebben geen plek voor twee baby’s, ik wil dit niet”. HELP!