Met 38 weken werd ik opgenomen met zwangerschapsvergiftiging, het escaleerde snel … DEEL I
38 weken en 1 dag zwanger, 18:50 uur
Ik lag op de bank en werd gebeld door mijn verloskundige. Omdat ik voor het weekend een te hoge bloeddruk had wilde zij deze nog een keer controleren. Ze vertrouwde het zelf niet helemaal omdat ik al een tijdje een hoge bloeddruk had. Ze had mij vrijdag naar huis gestuurd met een onder druk van 95 en ik kreeg het advies om rustig aan te doen. Dit deed ik ook. Ik was ontzettend moe.
Dit begon allemaal rond de 28ste week van mijn zwangerschap. Toen wisten wij ook door middel van een groei echo dat ons kindje erg klein was, onder het gemiddelde. elke week kregen wij een echo om te zien hoe onze kleine frummel het maakte. Gelukkig was dit elke keer goed maar hij was gewoon aan de kleine kant.
Rond de 34 weken begon mijn bloeddruk op te spelen en sommige dagen voelde ik mij daardoor erg slecht en onzeker maar vooral erg moe.
Zo ook die vrijdag, toen ik op controle ging , ik had weer een te hoge bloeddruk en omdat de verloskundige er zelf geen fijn gevoel bij had moest ik maandag meteen terug komen om deze nog eens te meten,
Zo gezegd zo gedaan.
Maandag avond 19:15 stond ik bij de praktijk, shit een onderdruk van 98 . Ik werk zelf als verzorgende IG in de ouderenzorg dus ik wist zelf dat dit niet best was.
Ik moest naar ziekenhuis Langedijk in Breda om daar wat dingen te laten controleren.
Maandag avond 21:00 kwam ik aan in het ziekenhuis samen met mijn man en mijn moeder.
in het ziekenhuis werd ik aan de monitor gelegd, er werd bloed geprikt en urine gecontroleerd.
Mijn bloed was toen nog goed maar ik had duidelijk teveel eiwit verlies in me urine.
Zwangerschap vergiftiging of tewel pre eclampsie vroeger gingen daar de moeders aan dood zei die gynaecoloog, Thanks man dat je me dit zo verteld en hoe nu verder dan? En de paniek sloeg wel toe bij ons.
Ik mocht niet meer naar huis en zou dinsdag ochtend 2 okt ingeleid worden maar omdat ik al 38+1 zwanger was wilde hij kijken of ik al iets van ontsluiting had, ik ging daar stiekem best wel van uit, zou toch leuk zijn als hij zou zeggen mevr u heb al 3 cm maar er was niets Precies niets. Alleen een baby die heel laag lag, maar dat had ik zelf ook al wel gevoeld.
Toen stond ik op en waarschijnlijk door het inwendige onderzoek is er iets gescheurd in mijn vliezen. Ik verloor dus ook vruchtwater.
Hij vertelde me dat we een kamer krijgen en dat We morgen zouden gaan starten met weeën op wekkers om de bevalling op gang te helpen.
Deem en ik werden naar de bevallings kamer gebracht, ga ik hier dan bevallen dacht ik?
Mijn moeder zou die avond naar huis gaan omdat ze morgen zouden gaan starten en ik haar graag bij de bevalling wilde hebben. Ik friste me wat op en op het punt dat me moeder eigenlijk naar huis wilde gaan begon ik mij steeds slechter te voelen, man wat had ik een stekende pijn boven in me buik (dit was dus dat band gevoel)
Wist ik veel wat ik bij zoon bevalling moest voelen, het is ons eerste kindje, maar al snel wist ik wel dat dit niet goed was en wist ik ook dat mijn moeder niet meer naar huis mocht.
En toen op dat moment ging het allemaal heel snel mis.
Mijn bloedplaatjes, nier en lever functies daalde en ik werd meteen aan verschillende infusen gelegd.
Ik had een band gevoel en ontzettend veel pijn boven in me rug bij me schouder bladen, ging wazig zien en Ik wilde alleen maar dat die pijn heel snel minder werd. Mijn bloeddruk werd om de 10 min gemeten. Die zag er ook niet best uit, een bloeddruk van uiteindeljk 190/130
Uiteindelijk met medicatie kregen ze die in de nacht wel wat naar beneden maar niet zoals het zijn moest.
We moesten wat proberen te slapen. Maar hoe dan? Ik voelde me zo slecht en kon alleen maar aan onze baby denken. Hij is al zo klein en dan nog alle medicatie die ik krijg…. sterk zijn!
Zo als ik al vertelde werk ik als verzorgende IG in de ouderenzorg. Heb dus best wat ervaring in de zorg, ik riep ook het harst dat ze bij mij nooit aan moeten komen met een katheter of een ruggenprik, die mening had ik al voordat ik zwanger werd. Roep dat dus nooit hè, ik kreeg 3 x een katheter en een ruggenprik. Ik was hier zo doods bang voor, dit is mijn werk en zou dat nooit zelf willen. Maar ik had geen keus en liet het allemaal maar over mijn heen komen.
Ja echt 3x gekatheteriseerd pff en het viel nog best mee ook!
Dinsdag ochtend 2 okt
38+2 dagen zwanger
De artsen waren in de nacht al gestart om de bevalling op te wekken, ik moest zo snel mogelijk bevallen.
Ons kindje maakte het wonder boven wonder goed in mijn buik. Maar het moet allemaal niet heel lang meer gaan duren.
door de medicatie die ik kreeg moest hij na de bevalling dan ook meteen onderzocht worden en even in een coveuse, nou bij die gedachte brak ik. Ik wil hem bij me houden voor altijd.
Je bent erg ziek vertelde ze en door de medicatie moet je kindje eerst onderzocht worden en moeten we kijken hoe hij het gaat doen buiten je buik.
De artsen en verpleegkundige vertelde mij dat ik zieker was dan dat ze allemaal dachten,
Nja het zal wel ik wil gewoon zo snel mogelijk bevallen maar het duurde maar en het duurde maar.