processierups

Onze ontmoetingen met de eikenprocessierups.

Zo hoor je nooit het woord: processierups. En zo vliegt hij je om je oren. LETTERLIJK.

Ik heb er nog nooit één gezien, maar al inmiddels 4 weken last van ze.

Ook mijn dochtertje van 1 jaar zit van top tot teen onder de jeukende bultjes. Ik had zelfs de dokter gebeld omdat ik niet zo goed wist wat ik ermee aan moest en zag het al gebeuren dat ze zichzelf helemaal open krabte.  Maar eignlijk kan je er niks aan doen. Alles op 60 graden wassen, check! Met plakband over de bultjes heen gaan zodat de haartjes die er evenueel nog zitten afgetrokken worden… check! Zelfs dubbel met een kleding roller. Mila vond het eigenlijk wel grappig en denkt dat kledingrollers zijn bestemd om over je huid te rollen ipv kleding 😉

Onze eerste ontmoeting…

Onzichtbaar was jij als rupsje voor ons, maar hebt ons zeker een aandenken gegeven waardoor we zelfs snachts aan je moesten denken. Toch viel het deze keer wel mee en waren we er vrij snel vanaf.  Het mij denken aan mijn zwangerschap (ik had zwangerschapscholestase en daarbij erg veel jeuk)

De tweede date

Jij hebt ons verrast toen we in de Efteling waren. Spontane ontmoeting en dit keer was onze huidreactie wat erger. Later las ik dat de  plaag ook in de Efteling te vinden is en wij blijven voorlopig even weg. Sorry, geen geslaagde tweede ontmoeting 😉

Derde knuffelrondje

Driemaal is scheepsrecht dacht jij kleine haarbal! Ik heb géén idee waar je verstopt zat maar deze keer zat met name Mila van top tot teen helemaal onder de bulten. Van haar hoofd tot aan haar kleine teentje, zoveel bulten dat het de waterpokken leek maar die heeft ze al gehad. Bij mij was mijn rug mooi gevlekt en jeukte als een malle. Weer álles in de was gegooid, weer met de kledingroller in de weer geweest en dit keer ook veel gebruik gemaakt van pure Aloe Vera gel tegen de jeuk.

Laatste ontmoeting (hopen we)

We begonnen je net weer een beetje te vergeten en daar was je weer! Het was 34 graden deze dag en Mila en ik zijn gaan zwemmen. Jij zat natuurlijk weer in een van de eikenbomen naar ons te loeren en hebt wederom je haren losgegooid toen wij voorbij liepen. Dit keer heb ik er zelf wat meer last van dan mijn dochtertje (gelukkig!) en moet me enorm inhouden niet te krabben.

Inmiddels zijn we nog aan het bijkomen van de laatste ontmoeting en met spanning aan het wachten tot ons processievriendje weer zijn haren in de wind laat wapperen. Ik doe mijn best bomen te ontwijken maar dat gaat helaas niet altijd. Ook het bos en de Efteling zijn plekken waar wij even wegblijven.  Gelukkig gaan we over 2 weken op vakantie en hopen we dat de Italiaanse rupsen ons wat minder lastig vallen.

Hebben jullie dé ultieme tip tegen de jeuk van uitslag van de processie rups? Voor nu, blijven wij even lekker binnen 