strike

Kinderen zijn vanaf de basisschool al mijn pure geluksmomentjes. Ik speelde (moederde) vaak met de kleintjes uit groep 1/2 toen ik nog in groep 6 zat, ik was dol op mijn jongere neefjes en nichtjes en de buurkinderen liet ik ook niet met rust. Ik heb ook nog een jonger zusje, maar die vond ik in mijn kindertijd maar irritant. Nu is ze mijn beste vriendin hoor! In de vriendenboekjes bij de vraag: ‘wat wil je later worden?’ was mijn standaard antwoord: moeder en kinderleidster. Het was meer dan duidelijk en logisch dat ik na de middelbare school ging studeren tot pedagogisch medewerkster.

Inmiddels werk ik al bijna 8 jaar in de kinderopvang, voornamelijk op de babygroep. Daarnaast doe ik ook nog een opleiding tot kraamverzorgster. Die heb ik nu wel even op pauze gezet en wil ik die begin volgend jaar weer oppakken. Je leest het al, mijn leven draait gewoon om kinderen (BABY’S). Ik wilde ook al kinderen vanaf het moment dat je kinderen kan krijgen, dat is natuurlijk een beetje gek, dus heb ik toch nog maar even gewacht. Ik moest natuurlijk ook nog de juiste man tegenkomen.

Maar goed, nu is het zo ver! Mijn grootste droom komt uit, ik word moeder!! Ik kan nog steeds niet aan het idee wennen. Het is ook allemaal heel snel gegaan. Maar dan ook echt heel snel. Als in, stoppen met de pil en in die week zwanger worden. Wie had dat ooit gedacht? Nou ik niet. Ik ben al meer dan de helft van mijn leven aan de pil en ik dacht écht dat het dus wel even duurde bij mij. Het was ook erg schrikken toen we er achter kwamen en we hadden beide even tijd nodig om het te laten bezinken. Natuuuurlijk was ik super blij, ik ben vruchtbaar (en hoe) en ik kan dus een kind dragen. Maar de realiteit klapte ook wel in mijn gezicht. Shit, we worden ouders en al zó snel. Hoe moet het met onze studies, hebben we genoeg ruimte in huis, hebben we straks nog vrijheid? Al snel draaide we bij en dachten we beide: we kunnen dit, we willen dit en we gaan hier 1000% voor! 

Ellery is gelukkig ook dol op kinderen en kinderen ook dol op hem. Hij is druk en ik ben rustig. Maar hij maakt kinderen óók super druk, maar dan echt zonder grenzen druk. Ik heb hem zo vaak moeten terugroepen van; ‘Babe doe je even rustig?’ of ‘Je kan ook gewoon zeggen dat je even pauze houdt he’. Daar moeten we nog even wat aan werken, komt wel goed, hij is in ieder geval geschikt (inkoppertje, leger reclame, vakje geschikt). 

De zwangerschap loopt tot nu toe zonder complicaties. Ik heb amper kwaaltjes en ook nog nooit gehad. Vanaf week 18/19 kan ik ons meisje voelen, dus viel die onzekerheid van de weken daarvoor ook van onze schouders af. Daarvoor leefde we echt van afspraak naar afspraak met de verloskundige. Juist omdat ik me zo goed voel, wat natuurlijk heel fijn is, had ik niet het idee dat ik zwanger was. Ik was nog super slank, niet misselijk, geen slechte huid ect. Ik was weken gewoon de oude, op wat vollere borsten na (ik had een Acup, dus dikke prima). En toen opeens kwam dat buikje met ongeveer 20 weken en dat is nu al een buik geworden hoor. Ik word dikker en dikker, dat is nog best een puntje vind ik. Ik ben altijd slank geweest, dus dat is best gekkig hoor. Natuurlijk is het voor een goed doel, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel. Het is best gek om jezelf ‘dik’ in de spiegel te zien. En ik wil helemaal niet lelijk doen over wat volslankere of dikkere mannen/vrouwen, begrijp me niet verkeerd! Iedereen is mooi hoe hij/zij is. Maar ik ben altijd dun/slank geweest, dus nu is het even wennen. En dat wennen is nog lang niet klaar, want ik zal alleen nog maar dikker worden. Nog maar korter dan 14 weken en dan is het zo ver! We zijn al druk bezig met de babykamer, we hebben net onze babymoon geboekt en we moeten ons appartement nog babyproof maken. Ook ben ik aan het twijfelen of een zwangerschapscursus wat voor mij is en dan heb je ook nog een naam die gekozen moet worden, ja die weten we nog niet helemaal. En dan ben ik nog geen eens begonnen over spullen/kleren/hebbe dingetjes die gekocht moeten worden. Voor nu ligt alles wat we hebben qua spullen in de box, wel geordend hoor. Naja eerlijk gezegd heb ik dat pas afgelopen weekend gedaan. Maar goed, er staat ons nog zó veel te wachten. Gelukkig is Ellery heel lief voor mij, mijn zwangerschapsdemente hoofd en hij doet heel veel in huis, klussen dan he, schoonmaken is een ander verhaal.

Ik hoop dat ik jullie op de hoogte mag houden met blogs over verschillende onderwerpen, niks is te gek. Ik ben jong, word voor de eerste keer moeder, maar heb toch al heel veel ervaring met kinderen en met name baby’s. Top combi toch?

Liefs,

Rebecca