Papa Tim geeft een tegenreactie op het borstvoedingsartikel van Suus Ruis

Beste mama,

​

Ja, ik weet het. Misschien was het makkelijker geweest als ik deze reactie direct aan een bepaald persoon had geschreven. Echter geloof ik niet dat het alleen haar aangaat. Wanneer je er voor kiest om publieke platformen te gebruiken als middel om je eigen theorieën, etiquette of je zelfverzonnen richtlijnen te delen, dan is het ook zorg dat alle lezers hiervan een andere kant van het verhaal te zien krijgen en hiermee hun eigen richtlijnen kunnen maken.

​

​

Nee, ik geef zelf uiteraard geen borstvoeding en dat houdt dus ook in dat ik niet weet hoe het voelt als er van die starende ogen om je heen zitten die je prangend aankijken om te zien welke handelingen je nu aan het verrichten bent. Maar ik weet wel uit eigen ervaring dat ik nog nooit zelf dat stel ogen ben geweest. Ik heb nog nooit vreemd gekeken naar een moeder die doet wat ze hoort te doen. Ze reageert op de roep van haar kind om voeding, zoals mijn vrouw op mij reageert in de vroege ochtenden als ik mijn ogen net open doe, iets onverstaanbaars brabbel en drie keer diep zucht. Dan weet zij dat het tijd is voor koffie. Uiteraard weet ik dat mensen nooit gek naar mij zullen kijken als ik een slok van dat zwarte koffiemengsel neem, omdat er simpelweg niets, maar dan ook niets seksueels geassocieerd kan worden met koffie. Behalve de mensen die daar een zwak voor hebben; die zijn in mijn ogen welkom om naast mij in een café te komen zitten terwijl ze naar mij staren hoe ik mijn cappuccino drink. Want dat is de essentie van dit verhaal. Als mensen er niets of niemand kwaad mee doen dan is het ook niet nodig dat er mensen zijn die hun mening hierover opdringen aan anderen.