Bevallingsverhaal: “Zowel papa als mama waren niet aanwezig bij deze geboorte DEEL I
Het is woensdag en vandaag zijn we ruim 34 weken zwanger. Een normale werkdag zoals altijd. De dag vordert rustig. Na de laatste vergadering vertrek ik naar huis. Bij thuiskomst lijkt het alsof mijn vliezen breken, maar het is geen vruchtwater maar een hele hoop bloed. Mijn man en ik schrikken ons kapot en bellen de verloskundige. Welke meteen een ambulance belt. Ondertussen voel ik de bewegingen van de baby goed in mijn buik. Gelukkig!
Met sirenes en alarmlichten worden we naar het ziekenhuis gereden. Wat een bijzonder werk doen deze mensen. Respect! Op de spoedeisende hulp wordt alles gecheckt, maar naast een licht verhoogde bloeddruk is er niets te vinden. Ik mag naar boven, naar de kraamafdeling. Hier wordt de CTG aangesloten. Maar nog steeds is er niets bijzonders te zien. Er worden verschillende buisjes bloed afgenomen, maar uiteindelijk wordt er niets als reden van het grote bloedverlies gevonden. Ze willen graag een katheter inbrengen om zo mijn urine te testen. Na aandringen stem ik toe.