Ze hebben me moeten weghalen van de werkvloer omdat ik zo hysterisch was, terwijl ze me probeerden te troosten met de woorden: “Jij wordt later ook wel weer zwanger.”
Regenboog star wars baby
Ik heb nooit een kind gewild in al de jaren dat ik bestond… totdat ik mijn hubby leerde kennen. Met hem wou ik trouwen, een kind hebben en samen oud worden. Hij was mijn perfecte man, mijn soulmate.
Nadat we zijn gaan samenwonen besloten we dat het zover was: we wilden zo graag een baby. Ik stoor onmiddellijk met de pil en was natuurlijk teleurgesteld dat ik niet dadelijk zwanger was, zo werkt het blijkbaar niet, eerst moet je ontpillen.
We hebben langer als een jaar moeten proberen terwijl iedereen het in ons gezicht wreef hoe makkelijk ze zwanger werden.
En dan… eindelijk! De test was positief! Ik maakte al snel een afspraak bij de dokter om mijn bloed te testen en ook die was positief!
Maar mijn geluk verdween na twee als sneeuw voor de zon. Ik begon wat bloed te verliezen. We gingen naar spoed waar we heel lang moesten wachten. Op de echo zagen ze niks, nog veel te vroeg zeiden ze. Ook zeiden ze dat het waarschijnlijk een beginnende miskraam was.
Het bloeden nam meer en meer toe.
Ik weet niet waarom ik het een goed idee vond, maar ik ging de dag erna werken waar ik enkel maar kon huilen. De manager stuurde me naar huis.
Ik moest om de twee dagen naar het ziekenhuis voor bloedafnames en echo’s. Steeds niets te zien maar mijn hcg bleef langzaam aan stijgen.
Na twee weken bloed te verliezen terwijl mijn hcg bleef stijgen hebben ze me aangeraden om een kijkoperatie te laten doen, ze denken dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is.
En inderdaad, dat was het ook. Ze hebben de linker eileider moeten verwijderen omdat het zo beschadigd was en gelukkig was ik op tijd.
Vol verdriet en angst dat ik nooit nog zwanger kon worden, lag ik op de zetel. Mijn werk deed er moeilijk over, ze stuurden de controlearts die doodleuk zei: “Ik moest eens komen kijken of je niet aan het profiteren bent.” Dit een week na mijn operatie. Ruwhandig duwde hij op mijn draadjes, mijn wonders begonnen weer te bloeden, het deed zo ontzettend pijn. Hij stelde vast dat ik nog een week thuis mocht blijven en dan moest ik weer aan de slag, en dat terwijl ik niet eens me kon bukken om mijn veters te binden dankzij de sneetjes aan beide kanten en net onder mijn navel.
Op het werk bleven ze aan mijn hoofd zagen dat ik beter naar een psychiater kon gaan, maar daar had ik geen zin in.
Ik denk dat het een maand later of iets meer ( het is een periode dat een leegte vormt in mijn hoofd) was dat ik opeens zoveel naar het wc moest, dat vond ik raar. Normaal moet ik helemaal niet vaak gaan plassen. Zou het kunnen? Ik ga snel voor het werk naar het Kruidvat en koop een test. Op het toilet van het werk doe ik de test want geduld staat niet in mijn woordenboek. Positief! Ik kon het amper geloven, mijn handen trilden helemaal. Ik bel mijn hubby en de volgende dag kopen we een test die zegt hoever ik ongeveer zou zijn. 1-2 weken. Ik maak zo snel mogelijk een afspraak met de dokter.
Een paar dagen voor mijn verjaardag vernam ik het nieuws: weer zwanger! Mijn hcg waarde leek echter wel aan de lage kant te zijn. Ik moest over een paar dagen terug komen om weer bloed te laten trekken. Met een bang hartje belde ik naar dokter voor de resultaten, het was een super resultaat! Ik maakte een afspraak bij de gynaecoloog , lekker ongemakkelijk die inwendige onderzoeken. Maar het kon me niet schelen want deze keer zat alles waar het moest zitten! Ik was zo blij! We wouden de 3 maanden afwachten op het te vertellen maar zodra we bij de volgende echo het hartslagje hoorden, konden we niet meer wachten. Onze ouders waren door het dolle heen! Mijn hubby’s ouders hun eerste kleinkind en mijn ouders hun derde!
Op 4 mei, star wars dag, werd Kylo geboren, 3 weekjes te vroeg. Hoe toevallig! Alles was al in thema van star wars, zelfs zijn naam en dan besluit dat klein aapje zich te tonen. Toeval? Een star wars baby op een star wars dag. May the fourth be with you, little kylo.